Брытанскі журналіст: Пратэсты, Лукашэнка, пратэсты — нічога новага!

Еўрарадыё: Вы перамаглі ў міжнародным прафесійным журналісцкім конкурсе “Беларусь у фокусе” („Belarus in Focus”). Чаму вы зацікавіліся тэмай Беларусі, і як даўно сочыце за сітуацыяй у нашай краіне?

Шон Уолкер: Я ўжо пяць год працую ў Маскве карэспандэнтам газеты “The Independent” і сачу за Расіяй і ўсімі краінамі былога СССР. Канешне, гэта вельмі шмат для аднаго чалавека. Я толькі паўтара года таму пачаў ездзіць у Беларусь. Мне вельмі складана пераканаць рэдактараў, каб яны цікавіліся Беларуссю, але мне падаецца цікавым тое, што там адбываецца. Мы павінны пра гэта пісаць, і не толькі пра палітычныя справы. Я быў на судзе па справе выбуха ў метро, да якога нашмат менш увагі было на Захадзе, бо гэта нібыта не датычыцца дэмакратыі. Але мне падавалася, што смяротнае пакаранне ў еўрапейскай краіне — гэта важна і мы павінны гэта асвятляць.

Еўрарадыё: Але артыкул, які перамог, быў прысвечаны не тэрарыстам?

Шон Уолкер: Гэта быў артыкул пра Свабодны тэатр. Летам я паехаў у Мінск асвятляць маўклівыя пратэсты, і мне падалося, што цікава не толькі на пратэстах, але цікавыя некаторыя культурныя тэмы, праз якія можна зразумець штосьці пра палітычную сітуацыю ў краіне. Сітуацыя са Свабодным тэатрам, напэўна, вельмі паказальная.

Еўрарадыё: Існуе меркаванне, што Беларусь і тое, што тут адбываецца, сёння не вельмі цікава сярэднестатыстычнаму еўрапейцу. Цікавейшыя Блізкі Усход і Афрыка, бо там і пратэсты больш масавыя, і дыктатары больш брутальныя. Вы згодныя з гэтым меркаваннем?

Шон Уолкер: На жаль, так. Але я не думаю, што гэта таму, што там большая дыктатура. Мне падаецца, праблема ў тым, што гісторыя не змянілася: доўгі час былі пратэсты, Лукашэнка, пратэсты, Лукашэнка. Але няма нічога новага. 19 снежня 2010 было вельмі шмат увагі, а потым аказалася, што Лукашэнка ўзяў сітуацыю пад кантроль. Я думаю, што пакуль няма нейкага наступнага этапа — а людзі, мне падаецца, не гатовыя рабіць рэвалюцыю — напэўна, не будзе вялікай цікавасці.

Еўрарадыё: Чым, на ваш погляд, калі абстрагавацца ад палітыкі, Беларусь можа быць цікавая?

Шон Уолкер: Для мяне асабіста ў Беларусі шмат парадоксаў. Усе кажуць, што ў Мінску вельмі чыста і калі ты прыязжаеш, то думаеш штосьці адно, а потым аказваецца, што гэта нармальны горад, дзе ўсе ездзяць на іншамарках. А пазней трапляеш крыху глыбей – і зноў іншыя ўражанні. Мне падаецца, што сітуацыя ў Беларусі не такая, што можна напісаць пару стэрэатыпных радкоў і лёгка ўсё зразумець. Я б хацеў паехаць у Беларусь на месяц, застацца даўжэй, але мае рэдактары лічаць, што ў Маскве важнейшыя справы. Таму атрымліваецца прыязжаць толькі на некалькі дзён.

Еўрарадыё: Як вы ацэньваеце культурную і геапалітычную перспектыву нашай краіны? У будучыні Беларусь — гэта частка еўрапейскай супольнасці, буфер паміж Еўропай і Расіяй ці ўвогуле частка Расіі?

Шон Уолкер: Я думаю, што ўсе варыянты магчымыя. Гэта залежыць і ад сітуацыі ў Беларусі, і ад сітуацыі ў Расіі, і ад палітыкі Еўропы. Але, на жаль, самы верагодны варыянт – бліжэйшы да Расіі. Што будзе пасля Лукашэнкі — гэта цікава і гэтага ніхто не ведае. Ці насамрэч яго шасцігадовы ці сямігадовы сын рыхтуецца як пераемнік? Хто будзе пасля яго — самае важнае пытанне.

Пераможцы конкурсу будуць уганараваныя 21 лютага аб 11.30 у сядзібе польскага прэс-клубу ў Варшаве. Уручэнне ўзнагародаў дапоўніцца прэс-канферэнцыяй, прысвечанай вынікам конкурсу і варштатам, падчас якіх беларускія журналісты распавядуць сваім замежным калегам пра ўмовы журналісцкай працы ў Беларусі. 

Фота — bymedia.net