Дэльфін: Лепшае, што мы можам зрабіць — не размаўляць пра Расію і Украіну

Напярэдадні канцэрта ў Мінску (29 сакавіка Дэльфін выступае ў сталічным клубе Re:Public) мы датэлефанаваліся да музыканта, які вяртаецца з Сібірскага тура.

Дэльфін: Мы добра скончылі тур пару дзён таму. Адзінае, дарога трошкі нас стаміла. А так, у прынцыпе, усё было добра.

Еўрарадыё: Кажуць, вы не вельмі любіце даваць канцэрты. А ў туры яны ідуць адзін за адным. Як вы сябе настройваеце на падобны подзвіг, як ратуецеся ад дыскамфорту, які нясуць туры?

Дэльфін: Спрабуеш засяродзіцца на тым, што робіш, хоць часам гэта бывае цяжка. Але іншага выйсця няма. І заўсёды хочацца паказаць максімум, на што ты здольны ў той момант часу, калі стаіш на сцэне.

Еўрарадыё: За год, які вы не былі ў Мінску, у вас з’явіўся новы кліп, адбылося мноства канцэртаў і рыхтуецца новы альбом, матэрыял якога будзе бліжэй да літаратуры, чым да музыкі. Гэта будзе музычны раман, нейкі новы жанр па-ранейшаму ў рамках мэйнстрыму ці нешта эксперыментальнае?

Дэльфін: Наўрад ці гэта будзе раман. Гэта, хутчэй, будзе кніга вершаў, аформленая музычна, я б так сказаў. Мы мяркуем надрукаваць рэальную "жывую" кнігу, і саму кружэлку рыхтуем у падтрымку кнігі. Музычная кружэлка будзе падтрымліваць кніжку, якую мы надрукуем. Гэта будзе зборнік вершаў, у які трапіць матэрыял, які як выдаваўся, так і не выдаваўся.

Еўрарадыё: А ці ёсць ужо назва ў гэтай працы?

Дэльфін: Пакуль няма. Як звычайна, усё будзе называцца з апошні момант (смяецца).

Еўрарадыё: Неяк уплываюць знешнія падзеі на "ўнутранасці" вашай новай працы? Маю на ўвазе, у тым ліку, палітычныя штормы, якія цяпер абрынуліся на нашы краіны?

Дэльфін: Вядома! Калі ты нешта робіш, то тое асяроддзе, той фон, на якім гэта ўсё адбываецца, безумоўна, уплывае на працэс. Я думаю, што калі б гэтая пласцінка запісвалася ў іншай абстаноўцы, то, магчыма, яна была б крыху іншай. Але нейкіх менавіта прамых тэкстаў з гэтай нагоды там не будзе.

Еўрарадыё: Мы не можам не закрануць падзеі, што адбываюцца ва Украіне і Расіі, і якія ў пэўным сэнсе раскалолі і расійскае, і беларускае, і ўкраінскае грамадства на 2 лагеры. Вы па-ранейшаму займаеце назіральную пазіцыю ці вам усё ж хочацца ўзяць транспарант, бо калі гаворка ідзе пра ваенныя дзеянні, іх няпроста назіраць?

Дэльфін: Лепшае, што мы можам зрабіць — наогул пра гэта не гаварыць. Мы вельмі шмат гаворым пра ўсё гэта, што прыводзіць да нейкага вар'яцтва.

Еўрарадыё: Вы адзін-два разы на год прыязджаеце ў Беларусь. Ці заўважаеце нейкія змены — у фэнах, грамадстве, архітэктуры, атмасферы падчас прыезду?

Дэльфін: Прыемна прыязджаць у Мінск, нейкае светлае адчуванне заўсёды застаецца ў мяне ад гэтага горада. І вельмі прыемныя людзі нас заўсёды сустракаюць, і гэта, мабыць, самае галоўнае. Змены... Я не магу так вось сказаць. Тое, што я бачу з акна аўтамабіля, даязджаючы да пляцоўкі — мала, мне здаецца, зменаў. Хоць, можа быць, гэта змены нейкага ўнутранага характару, якога я не бачу?

Еўрарадыё: У апошні час у Беларусі востра стаіць праблема сінтэтычных псіхатропаў, ад якіх гіне моладзь. Якія меры трэба прымаць, каб вырашыць гэтую праблему, на ваш погляд?

Дэльфін: Зразумела, што не проста так людзі сыходзяць ад рэальнасці некуды ў бок. Магчыма, рэальнасць такая, што прымушае іх займацца падобнымі эксперыментамі. І гэта, напэўна, праблема не іх саміх, а таго грамадства, у якім яны жывуць. І калі гэта сапраўды стала набываць нейкія пагрозлівыя памеры, то трэба мяняць, мне здаецца, асяроддзе, у якім гэта ўсё адбываецца, а не саміх людзей. Людзі ж не проста так гэта робяць. Калі б было ўсё добра ці хаця б лепей, то праблема была б меншай.

Еўрарадыё: Як вы засцерагаеце сваіх дзяцей ад паўтарэння ўласных памылак? Як зберагчы дзяцей ад падобных спакус сучаснага свету?

Дэльфін: Мне здаецца, галоўнае — гэта давер, які ўзнікае адзін раз і захоўваецца цягам жыцця паміж бацькамі і дзецьмі. Калі гэты давер хаця б адзін раз губляецца, то ты не можаш ужо неяк паўплываць на лёс дзіцяці. А калі давер захаваны, то што б дрэннага не здарылася, усё заўсёды можна вырашыць і твой голас будзе пачуты. Можа здарыцца ўсякае — усе мы жывыя людзі. І адбываюцца з намі кожны дзень розныя выпадкі. Зразумела, што трэба размаўляць пра гэта з дзецьмі, трэба праводзіць тлумачальную працу, але быць пры гэтым вельмі сумленным і казаць так, як ёсць на самай справе. Але, падкрэслю яшчэ раз, любыя размовы будуць пустымі, калі няма даверу.

Еўрарадыё: Вы некалькі разоў заяўлялі, што не супраць заняцца прадзюсаваннем. Як часта вы адкрываеце для сябе новае ў музыцы? Маладых выканаўцаў?

Дэльфін: Бывае часам. Я, на жаль, не ведаю, наколькі яны маладыя (усміхаецца) выканаўцы, якіх я для сябе адкрываю, не магу зараз узгадаць іх назвы і імёны — трэба адкрыць плэер і паглядзець, але такія адкрыцці бываюць. І гэта добра, што я магу яшчэ здзіўляцца нечаму новаму. І выдатна, што людзі робяць тое, што прымушае мяне здзіўляцца, гэта вельмі прыемна. З нагоды прадзюсавання, гэта было б выдатна. Але я, на жаль, у поле майго зроку пакуль не сустрэў чалавека, якому б спатрэбіўся мой досвед.

Еўрарадыё: А якім павінен быць такі чалавек?

Дэльфін: Гэта павінен быць той, хто ўжо сам па сабе нешта ўяўляе, але яму трэба проста дапамагчы не наступіць на тыя граблі, на якія я ў свой час наступаў. Гэта нюансы, пра якія пачатковец проста не ведае, як тэхнічныя, так і калямузычныя.

Еўрарадыё: Вы знаёмыя з беларускай музыкай? У апошні час нашы калектывы, не маю на ўвазе "Ляпісаў", становяцца запатрабаванымі ў Расіі: "Серебряная свадьба", "Петля Пристрастия"...

Дэльфін: Не магу сказаць, што вельмі добра знаёмы. Нават, магчыма, што і не вельмі. Назву "Серебряная свадьба" я чуў, можа быць, варта звярнуць на гэта ўвагу. А пра "Петлю Пристрастия" наогул не чуў. Але я з задавальненнем паслухаю, заўсёды прыемна паслухаць нешта новае.

Еўрарадыё: Што людзі пачуюць на вашым канцэрце ў Мінску?

Дэльфін: Дакладна я не магу сказаць, але, хутчэй за ўсё, праграма будзе складзена з трэкаў, якія ўваходзяць у апошнія 3 пласцінкі. У якой прапорцыі не зразумела, мы ўжо на месцы вырашым канчатковы трэк-ліст. Але паглядзець будзе на што (смяецца).

Фота: прэс-служба артыста, а таксама з сацыяльных сетак