Іх норавы: Салман Рушдзі зноў жартуе, а прэм'ер Фінляндыі напіваецца

Лаўрэат Букераўскай прэміі пісьменнік Салман Рушдзі на гэтым тыдні атрымаў сур'ёзныя раненні. Яго атакавалі проста перад лекцыяй. Пісьменнік цудам выжыў, правёў некаторы час пад ШВЛ, а як толькі сам змог дыхаць і гаварыць — пачаў жартаваць.

Калі ўжо Рушдзі пасля ўсяго гэтага жартуе, то і мы можам дазволіць сабе расказваць вам не толькі сур'ёзныя, але і пацешныя навіны з усяго свету. Але пачнём з сур'ёзных.

Няма часу чытаць? Слухайце нас на любой зручнай платформе.

Рушдзі зноў гаворыць. І зноў жартуе

На гэтым тыдні пісьменніка, лаўрэата Букераўскай прэміі па літаратуры брытанца індыйскага паходжання Салмана Рушдзі сур'ёзна паранілі, піша ВВС. Рушдзі рыхтаваўся выступаць з лекцыяй у невялікім мястэчку недалёка ад Нью-Ёрка, калі на сцэну выскачыў малады мужчына і ўдарыў пісьменніка нажом у шыю і ў жывот.

Неўзабаве 24-гадовага нападніка дапытаюць, і ён здзівіцца, даведаўшыся, што Рушдзі выжыў. Сваёй віны ён не прызнае, а яго ўласная маці скажа:

— Мне няма чаго яму сказаць.

ФБР усё яшчэ не можа назваць дакладных матываў маладога чалавека. New York Post толькі цытуе яго папрок на адрас пісьменніка, маўляў, той "атакаваў іслам".

У Рушдзі і ісламу папраўдзе склаліся, мякка кажучы, няпростыя адносіны. Пасля выхаду адной з яго кніг іранскі аятала выдаў загад, які Рудшы да смерці, — гэта было яшчэ ў канцы 80-х гадоў XX стагоддзя.

Гэты загад — фетву — пазней адмянілі. Дый нападнік на Рушдзі ў ЗША адкрыта не кажа, што менавіта старая фетва прымусіла яго кінуцца на Рушдзі з нажом. Пытанне ў іншым: а ці чытаў гэты чалавек тую самую кнігу? У ФБР мужчына сказаў, што прачытаў толькі дзве старонкі.

Сярод мноства высноў, якім нас вучыць гэтая гісторыя: дачытвайце тэксты да канца. А калі пасля чытання рука ўсё яшчэ цягнецца да нажа — загарніце кнігу або ўкладку ў браўзеры і тэрмінова пераключайцеся на чытанне міжнародных аглядаў ад Еўрарадыё. У нас заўсёды ёсць для вас добрыя навіны.

Напрыклад, паліцэйскія Бостана выратавалі вяселле

Трыццацігадовыя Патрык і Ханна запланавалі прыгожае вяселле на востраве ў цэнтры бостанскай гавані, расказвае часопіс "Правила жизни". Але не змаглі прадугледзець, што паром, на якім жаніх павінен быў прыплысці да нявесты, зламаецца.

Дыспазіцыя такая: жаніх, яго сябры, фатограф, дыджэй і кветкі — на мацерыку. Нявеста — на востраве. Арганізатар вяселля не губляецца і тэлефануе ў паліцыю. Афіцэр Джо Мэт'юз заскоквае на службовы катар і імчыць на дапамогу жаніху. Колькі рэйсаў давялося здзейсніць паліцэйскаму, не ўдакладняецца, але ўрачыстасць аб'яўлена праведзенай.

Калі вашы паліцэйскія не падобныя да гэтага, нават не думайце іх да нас адпраўляць.

Могуць скончыцца мікрасхемы

ЗША і Тайвань — майстры саспенсу. Не паспела чалавецтва выдыхнуць, гледзячы на самалёт Нэнсі Пэлосі, які вылятаў з вострава, як у Вашынгтона і Тайбэя нарадзілася новая ідэя. Ужо трывожна?

Такім чынам, ЗША і Тайвань пачынаюць перамовы пра новае інвестыцыйнае пагадненне. Абмяркоўваць будуць, як спрасціць гандаль, піша CNN.

Чаму гандаль з Тайванем раптам стаў такой актуальнай тэмай? Таму што рэакцыя Кітая на візіт Пэлосі не абмежавалася паказальнымі вайсковымі вучэннямі на мяжы. Кітай увёў яшчэ і свайго роду эканамічныя санкцыі супраць Тайваня. А паколькі Пекін — галоўны гандлёвы партнёр вострава, то наступствы гэтых санкцый могуць быць даволі сур'ёзныя.

І рэч не толькі ў тым, што пасля візіту Пэлосі КНР прыпыніла імпарт некаторай садавіны і рыбы з Тайваня. Што горш — Пекін прыпыніў экспарт прыроднага пяску на Тайвань.

Здавалася б, невялікая страта — нейкі пясок. Але пясок — ключавы кампанент у вытворчасці паўправадніковых мікрасхем, якія вырабляюць на Тайвані. А гэтыя мікрасхемы — жыццёва важны элемент практычна для ўсёй сучаснай электронікі.

І вось ЗША спяшаюцца на дапамогу. Новыя перамовы падвышаюць шанцы Тайваня далучыцца да міжнародных гандлёвых арганізацый. Што пра гэта думаюць у Пекіне, даведаемся ў наступных серыях.

Не п'ю

Японцы заклікаюць моладзь больш піць, каб падтрымаць эканоміку. Не перачытвайце — вы ўсё зразумелі правільна, і гаворка не пра смузі, а пра саке піша ВВС.

Маладыя японцы п'юць рысавую гарэлку нашмат менш, чым іх бацькі. І казна пусцее. Вось нацыянальнае падатковае агенцтва і запусціла агульнанацыянальнае спаборніцтва, каб найлепшыя піяршчыкі краіны прыдумалі рэкламную кампанію для алкаголю.

Рэклама павінны заахвоціць маладых японцаў піць гэтаксама адчайна, як іх бацькі. Такую ініцыятыўнасць падаткавікоў у краіне ўспрынялі, мякка кажучы, неадназначна.

Але Усход — рэч тонкая і, як мы высветлілі, цвярозая, а піяр — рэч даволі беспрынцыповая. Так што шмат хто ўключыўся ў бітву піяр-праектаў алкаголю.

Спадарыня прэм'ер-міністр, ваш кактэйль

А вось хто ўмее весяліцца, дык гэта фінская прэм'ер-міністр Сана Марын. Пасля таго як відэа з адной з вечарынак трапіла ў сеціва, апазіцыйныя партыі запатрабавалі ад яе прайсці тэст на наркотыкі, піша ВВС.

На кадрах, якія трапілі ў сеціва, яна танчыць і спявае з сябрамі, сярод якіх ёсць і фінскія селебрыці. Сама спадарыня прэм'ер-міністр адмаўляе, што ўжывала наркотыкі — кажа, што проста піла алкаголь і, так, любіць шумныя вечарыны. Гэтую любоў асабліва і не схаваеш: прэм'ера часта фатаграфуюць на музычных фестывалях.

Палітыкі іншых апазіцыйных партый крытыкуюць не толькі Марын за любоў да вечарын, але і СМІ, якія больш гавораць пра скандалы, чым пра ўнутраныя праблемы краіны.

"У мяне ёсць сямейнае жыццё, у мяне ёсць праца, і ў мяне ёсць вольны час, які я праводжу з сябрамі. Амаль гэтаксама, як і ў многіх людзей майго ўзросту", — сказала прэм'ер-міністр.

А Сане Марын, нагадаем, усяго 36 гадоў. Яна нарадзілася ў бедным раёне Хельсінкі, яе бацька моцна піў, яна расла з маці і яшчэ ў школе пачала працаваць — спачатку ў пякарні, а потым касіркай у краме. І магчыма, таму — а не праз любоў да вечарын — журналісты часам называюць яе "самым крутым прэм'ер-міністрам у свеце".

Дарэчы, гэта адна з тых навін, якія лепш дачытваць да канца.