Фільм “Бульбяны джаз” чакае працяг і поўны метр

“Фільм адказвае на пытанне, што сёння адбываецца ў беларускай джазавай музыцы, — тлумачыць свой погляд на “Бульбяны джаз” галоўны эксперт стужкі Зміцер Падбярэзскі. —Збольшага, фільм дае менавіта сучасны зрэз, а я думаў, што першапачаткова планавалася паказаць гісторыю джазавай музыкі ў Беларусі. Але гэта ўжо рэжысёру меркаваць, што рабіць з матэрыялам, які сабраны. Тым больш, гістарычныя экскурсы ёсць і даволі нечаканыя нават для мяне”.

Прэзентацыя першага дакументальнага фільма пра беларускі джаз праходзіць у кавярні Loft. Праўда, аматараў джазу назіраецца тут не шмат.

“Джазавую музыку ў свеце слухае толькі 5% людзей, — не без суму дзеліцца ўражаннямі ад прэзентацыі ды працы над фільмам рэжысёр Віталь Карабань. — Думаю, што сёння мы і сабралі тыя 5% беларускіх слухачоў. Карацей, галоўнае, што мы гэта зрабілі, і гэта ўжо добра, мне падаецца. Але адэкватна ацаніць фільм я не магу, бо я яго здымаў, я яго ўжо перагледзеў шмат разоў і на мантажным стале і, калі мы яго разбіралі і збіралі, шукаючы форму падачы… Мы ж толькі мантавалі яго месяц. Таму будзем спадзявацца, што гэты варыянт фільма — лепшы”.

Віталь адзначае, што цяпер заняты іншымі праектамі, але падумвае і пра працяг “Бульбянога джазу”. Калі з’явіцца вольны час і зноў знойдуцца альтруісты ў дапамогу, то не выключаецца і поўнаметражны фільм. Тым больш, самі музыкі ды героі стужкі вынікам задаволеныя.

Пасля прагляду фільма ў Loft пачынаецца джэм. Музыкаў пад сцэнай хапае, але, на дзіва, выходзіць яны не спяшаюцца. Гучыць некалькі кампазіцый, некалькі спробаў паджэміць, і Real Jazz Band паціху зварочваюцца.

“Я цікаўлюся джазам, але гісторыю беларускага джазу глыбока не ведаю, — распавядае Дзяніс Іскарцаў, выкладчык танцаў ліндзі-хоп і адзін з герояў стужкі. — Я чытаў інфармацыю пра гэта, меў уяўленне пра гістарычны ланцужок, але ў фільме Зміцер Падбярэзкі дадае камянёў і ўжо складаецца поўная карцінка. А гэта ўжо цікава. Ну, і не чакаў, што так шмат часу будзе аддадзена мне. Магчыма, я б мантаваў расповед пра ліндзі-хоп у Беларусі па-іншаму. Але агульнае ўражанне вельмі добрае. Нічога падобнага ў нас даўно ўжо не было. Таму “Бульбяны джаз” — гэта падзея!”

Вечар атрымаўся даволі скамячаным. Ды і радасці на тварах удзельнікаў стужкі ды проста аматараў беларускага джазу не было заўважна. Завяршаецца ўсё пад сусветныя тэмы з прыёмніка. Танцоры ліндзі-хоп, якія адкрывалі прэм’еру, зноў выходзяць танцаваць. Дарэчы, клуб Loft становіцца месцам прэзентацыі не выпадкова. Кожны аўторак тут праходзяць вечарынкі для танцораў і аматараў джазу, уваход вольны, а падрабязная інфармацыя на афіцыйным сайце.

Што ж тычыцца далейшага лёсу стужкі “Бульбяны джаз”, то тут няма ніякай дакладнасці. Спачатку ён паедзе на розныя фестывалі, а потым, хутчэй за ўсё, будзе выкладзены ў інтэрнэт. Збіраць неабходныя паперкі, каб аддаць яго на наша тэлебачанне, рэжысёр не плануе. Так што, ўсім, хто не прыйшоў на прэзентацыю, давядзецца доўга чакаць, каб паглядзець фільм.