RetroElektro: Мы за маштабнасць, вар'яцтва, і істэрычнасць ў музыцы

Еўрарадыё: Гурт RetroElektro вытрымаў паўзу і ўсё ж такі вярнулася з новым альбомам. Хлопцы, мы вельмі хвалюемся, што пасля інтэрв'ю Еўрарадыё вы зноў знікне на пару гадоў, як гэта ўжо было ў выпадку з вашым дэбютным альбомам.

Цім Эрна: Мы вельмі спадзяемся, што тэндэнцыя, якая склалася ў мінулы раз, больш не паўторыцца. Добра, што ўсе перспектывы для гэтага ёсць — глеба, каб мы паспяхова працягвалі, створаная і паспяхова апрацоўваецца.

Антон Прахожы: Па-мойму, мы толькі разагналіся.

Еўрарадыё: Я памятаю тое вялікае інтэрв'ю пра творчыя планы ў 2012 годзе, а літаральна праз два дні гурт разваліўся.

Цім Эрна: Цяпер пад планамі ёсць яшчэ і выразнае абгрунтаванне. Назад дарогі няма! За два гады мы адсеклі ўсе канцы, якія маглі нас вярнуць да звыклага жыцця, таму цяпер нам застаецца толькі адзін варыянт — ісці наперад. Мы паспяхова выпускаем новыя кампазіцыі і пакуль усё складваецца, як трэба.

Што тычыцца сітуацыі 2012 года, у нас быў такі творчы ступар на хвалі "Буйства красок" (Альбома гурта RetroElektro, — Еўрарадыё). Мы нават гурт стварылі на аснове ідэй для гэтага альбома. Але пасля таго, як мы яго запісалі і выпусцілі, доўгі час думалі, што нам больш няма чаго сказаць.

Антон Прахожы: Мы такім марафонам над ім працавалі, што на момант выхаду альбома пачаўся неверагодны страх, што новы матэрыял будзе такім жа, толькі пад крыху іншым соусам. Вось гэтага мне вельмі не хацелася. Таму мы вырашылі дачакацца таго моманту, калі зноў набярэцца новых адчуванняў, каб сказаць нешта новае і цікавае.

Цім Эрна: І нам спатрэбіліся амаль два гады для таго, каб зноў сабрацца. Мы баяліся, што не зможам стварыць яшчэ адзін такі ж арыгінальны сусвет і такую ж прыгожую гісторыю. Цяпер мы знайшлі новыя напрамкі і натхненні, якія нам дапамагаюць разам працаваць. І праз два гады паўзы ў RetroElektro мы выявілі сябе пасярод вялізнага поля ідэй. Цяпер спрабуем усё гэта структураваць.

Еўрарадыё: Самі чым займаліся ў гэты час?

Цім Эрна: Нейкі час мы займаліся кожны сваімі справамі і сваёй творчасцю. Мы кантактавалі, але не працавалі над сумеснай творчасцю. А калі зноў вырашылі нешта разам пісаць, гэта нечакана хутка дало станоўчыя вынікі.

Еўрарадыё: Як вы ствараеце гэтыя канцэпцыі і гісторыі для сваіх альбомаў?

Цім Эрна: У RetroElektro ёсць адна дзіўная асаблівасць, якую не ў стане растлумачыць ні я, ні Антон. Гэтая асаблівасць заключаецца ў тым, што калі ўзнікае нейкі новы матэрыял, над якім мы пачынаем працаваць, мы не можам прадбачыць канчатковы вынік. Хто б з нас з Антонам не прыносіў першым ідэю, мы ніколі не ведаем, чым гэта скончыцца. Мы перакідваемся ідэямі, і на гэтыя ідэі, як на цыбуліну, нарастае ўсё больш і больш нейкіх дэталяў, якія па выніку ператвараюць гэтую цыбуліну ў нешта зусім нечаканае для нас. Ідэя канцэпцыі нараджаецца сама. Я не магу гэта растлумачыць, і я ўпэўнены на 100%, што ні Антон, ні я ў адзіночку не стварылі б гэтага.

Я ўжо не раз казаў, што ў мяне адчуванне, што ў RetroElektro больш, чым 4 чалавекі. Што ёсць яшчэ штосьці пятае — нейкае незразумелае ядро, якое думае за ўсіх нас. Вось гэты энергетычны і эмацыйна-інтэлектуальны згустак, які знаходзіцца паміж намі чатырма, і сам вырашае, што нам рабіць. Гэта мяне часам палохае, а часам наадварот — вельмі радуе.

Антон Прахожы

Еўрарадыё: 12 снежня выйшаў ваш другі альбом "Ева". Як прыдумалася ідэя звярнуцца да старазапаветных персанажаў?

Антон Прахожы: У альбоме "Буйство красок" ёсць песня "Сумны Адам". І пасля выхаду альбома мы шкадавалі, што мала задзейнічалі гэты персанаж. Так з'явілася думка абыграць гэтага героя ў другім альбоме.

У працы над альбомам мы адчулі, што хочам пісаць пра вайну. Думаю, зразумела, у сувязі з якімі падзеямі.

Цім Эрна: Па-першае, нам спадабаўся такі свайго роду пераход ад першага альбома да другога.

Мы ўзялі старазапаветных персанажаў, вядомую гісторыю пра Адама і Евы — калі Ева пакаштавала плод ад дрэва пазнання, спазнала дабро і зло і навучылася адрозніваць. І нас усхвалявала пытанне, якім чынам яна навучылася адрозніваць дабро і зло, што менавіта яна зразумела. Мы вырашылі, што даведацца, што такое дабро, а што такое зло, чалавек можа толькі ў нейкай крытычнай сітуацыі, калі яму не застаецца іншага выбару. Калі ад гэтага залежыць яго жыццё. І тады чалавек можа выразна зразумець, на чыім ён баку.

Так мы вырашылі змясціць Адама і Еву ва ўмовы ваеннага канфлікту. Не тое, каб мы планавалі напісаць пласцінку пра ваенны канфлікт, проста яно неяк само пісалася.

Еўрарадыё: Ці быў у вас нейкі план, калі вы пачалі працу ў студыі, ці таксама атрымалася "само сабой"? Фрыстайл?

Цім Эрна: У рэаліях групы RetroElektro план вельмі складана выпрацаваць, большасць ідэй прыходзіць па ходзе. Таму гэта, хутчэй, фрыстайл.

Антон Прахожы: Мы сядаем ўдваіх, у кагосьці ёсць нейкі кавалак матэрыялу. Мы не ведаем, што з ім адбудзецца — сядаем і да позняй ночы нешта робім.

Цім Эрна: Многія дэталі гэтага дня мы хацелі б схаваць ад эфіру! (смяюцца) Але калі зрабіць "вытрымкі" самага прыстойнага, то ў кагосьці ёсць кавалак, нават самы малюсенькі, будучай песні. Мы развіваем яго і ў канцы раптам складваецца песня. Я звычайна прыходжу ў сябе толькі да канца студыйнай сесіі. Калі я выяўляю, што перада мной адкрыты праект, а ў ім ужо ўсё расстаўлена, галасы запісаныя. У такія моманты я пераглядваліся з Антонам з нямым пытаннем "Што зараз адбылося?" Песня сама дыктуе, што з ёй рабіць, — у большасці выпадкаў, гэта працуе так.

Што тычыцца рэпетыцый, можам сказаць, што гэта заўсёды праходзіць вельмі жорстка. Гэта не адпачынак і не спосаб прыемна правесці дзве гадзіны. Гэта дзве гадзіны чыстага драйву і засяроджанасці тры разы на тыдзень.

Цім Эрна

Еўрарадыё: Ці плануеце выхад альбома на CD?

Цім Эрна: Мы вырашылі выдаць альбом, а не проста выкласці ў Інтэрнэт. Па-першае, таму, што нам проста хочацца патрымаць яго ў руках. У сучасных рэаліях CD — гэта больш элемент сувеніра. Лэйблам мы на гэтым этапе не цікавыя, ды і пакуль не гатовыя даверыць сваю творчасць камусьці іншаму. RetroElektro спачатку павінны знайсці сваю аўдыторыю.

Еўрарадыё: Але пры гэтым вы праехаліся з турам па Расіі. Як там ідуць справы з аўдыторыяй?

Цім Эрна: Так, з 18 снежня ў нас прайшлі канцэрты па некалькіх расейскіх гарадах. Тур працягнецца ў канцы студзеня. Гэта першая пробная вылазка.

Еўрарадыё: Чаму б вам не праехацца з такім жа турам па Беларусі?

Цім Эрна: Для Беларусі мы — не прывазны гурт. Тут складаней арганізоўваць канцэрты на дадзеным этапе. Мы не ўваходзім у склад першага эшалону раскручаных беларускіх гуртоў, таму што не адпавядаем іх крытэрыям. Як бы гэта ні гучала па-здрадніцку, але ў Расіі нам пакуль лягчэй зрабіць канцэрт.

Еўрарадыё: Але ўсё ж канцэрт-прэзентацыю альбома беларусам чакаць? Ці выпраўляцца, да прыкладу, у Смаленск?

Цім Эрна: прэзентацыя альбома пройдзе 25-га студзеня ў мінскім клубе TNT. Гэта цалкам новая праграма — альбом, па сутнасці, атрымаўся рок-операй. З вельмі характэрным сюжэтам, персанажамі, арыямі, лірычнай часткай, харалам і асноўнымі вакальнымі партыямі. Калі першы альбом быў тэатральным, то другі альбом — больш мюзікл.

Антон Прахожы: У гэтым плане "Ева" больш сфакусаваны альбом — і з музычнага боку, і сюжэтна. Там не трэба рабіць дапушчэння—- усё ёсць і так. Вадэвіля з коньмі, можа быць, і не будзе, але мы пастараемся, каб гэта глядзелася добра.

Еўрарадыё: Ці будуць відэа на новыя песні?

Цім Эрна: Цяпер мы здымаем кліп на песню "Змей нет". Калі ён будзе скончаны, складана сказаць, бо гэта відэа даволі складанае ў плане стварэння. Гэта жывыя людзі, жывыя дэкарацыі, жывыя змеі — мы спадзяемся, што ўсё пройдзе добра і ўсе са здымкаў сыдуць жывымі.

Еўрарадыё: Якіх творчых прынцыпаў вы прытрымліваецеся ў стварэнні сваіх кампазіцый?

Цім Эрна: Мы ўсё яшчэ захапляемся паэзіяй Срэбнага веку, эпохай барока, класічнай музыкай. Мы ўсё так жа за маштабнасць, за нейкую долю вар'яцтва і істэрычнасці ў музыцы. Проста мы сталі трохі сталейшымі і трохі больш дасведчанымі.

Еўрарадыё: Якім вы бачыце далейшае развіццё праекта?

Цім Эрна: Многія песні ў RetroElektro былі напісаныя з мэтай "загаварыць" што-небудзь дрэннае: вар'яцтва — у першым альбоме, вайну — у другім. Вельмі хочацца гэта вымавіць, каб гэтага не здарылася ў жыцці. Таму калі зараз мы пачнём гаварыць пра тое, як мы ўяўляем жыццё RetroElektro у бліжэйшыя некалькі гадоў, баюся, што мы можам сурочыць. Хай гэта застанецца сюрпрызам.

Еўрарадыё: Гурт RetroElektro — правакацыя?

Цім Эрна: Калі называць правакацыяй імкненне прымусіць чалавека падумаць, то гэта пытанне не да нас — ці правакацыя мы, а да грамадства, ці правакацыя для яго працэс думання.

Я буду казаць прама: людзі тупеюць вакол. Ім трэба пажаваць чаго-небудзь і пагартаць стужку ў Вконтакте, і ўсё. І калі той момант, калі ты кажаш чалавеку: "Падумай!", з'яўляецца для яго правакацыяй, то нам не вельмі хочацца быць правакацыйнымі ў гэтым сэнсе.

Калі наша музыка некага на нешта правакуе, не вінаваціце нас і не цягайце па судах! (смяюцца) Вось ёсць Макс Корж — ён кажа літаральна, як ёсць. А для нас гэта не цікава, мы любім падтэкст.

Фота з афіцыйнай групы RetroElektro Вконтакте