Ці доўга пратрымаецца беларуская салідарнасць? Адказвае заснавальнiк BySOL

Куды звяртацца па дапамогу і ці шмат чым яшчэ могуць дапамагчы фонды? Распыталі пра гэта і іншае заснавальніка BySOL Андрэя Стрыжака. Ягоныя вынікі года таксама можаце знайсці ў гэтым тэксце.
 

Што рабіць беларусу, калі патрэбна дапамога фонду?

“Ёсць просты, але адначасова складаны псіхалагічны момант — дылема: заставацца і сядзець у турме ці з’язджаць і пачынаць новае жыццё. У большасці выпадкаў, калі пайшла дзвіжуха па вас, ёсць крымінальная справа, допыты, вобшукі, чалавек ужо можа быць у базе невыязных”, — кажа Стрыжак. Але зазначае, што і тады ёсць час, каб выехаць з краіны дастаткова спакойна.

Як выехаць? Стрыжак кажа, што беларусам даволі шмат магчымасцяў дае ўсходняя мяжа — то-бок мяжа з Расіяй.

“Гэта такая падказка для ўсіх. А што тычыцца таго, якім чынам звярнуцца па дапамогу, — можна напісаць мне ў неэкстрэмісцкі інстаграм, там я хутчэй пабачу вашыя паведамленні”, — кажа Стрыжак.

Ён абяцае, што да кожнага выпадку падыдуць індывідуальна.

Новая праца, новая прафесія

Калі ў фондах заўважылі, што грошай застаецца ўсё меней, сталі адмыслова збіраць сродкі на пераадукацыю звольненых па палітычных матывах.

“Калі мы гаворым пра тых, хто застаўся ў Беларусі, гаворка, хутчэй, ідзе пра дыстанцыйныя формы працы. Шмат хто атрымлівае воўчы білет, і няважна, хто ты па прафесіі, ты не ўладкуешся на працу ў сваім горадзе. 

Калі гаварыць пра тых, хто выехаў, тут іншая спецыфіка: часта бывае, што ў чалавека добрая прафесія, якую можна і на новым месцы выкарыстоўваць і быць канкурэнтаздольным на новым месцы працы. Але ў яго не хапае моўных навыкаў, ён не размаўляе на мове той краіны, у якую пераехаў. Тады ў нас ёсць магчымасць аплаціць чалавеку моўныя курсы”, — расказвае суразмоўца Еўрарадыё.

Але праграма гэтая не надта вялікая і не надта разрэкламаваная, рэсурсаў на яе, прызнае Стрыжак, не надта шмат.
 

Дапамога без SWIFT магчымая?

Як адключэнне ад SWIFT паўплывае на працу BySOL?

“Мы значна больш падрыхтаваныя, чым гэта было год таму, да ўсялякіх форсмажорных штук. Размовы пра SWIFT ідуць даўно, таму ў нас быў час правесці даследаванне таго, як мы будзем працаваць. Калі ў двух словах адказаць — значна ўскладніць нашую працу толькі адключэнне інтэрнэту ў Беларусі”, — кажа Стрыжак.

Усё астатняе ён называе задачамі, праблемамі, але тэхнічна вырашальнымі. А вось калі ў Беларусі фізічна не будзе інтэрнэту, гэта будзе выклік. Праўда, Стрыжак думае, што і з гэтым справіцца.

Я баюся, што мы прызвычаімся

“Я пабачыў, што пачалі выязджаць людзі, якія раней выязджаць не збіраліся, гэта быў важны сігнал. Мяне ўражвае, з якой хуткасцю мае сябры і знаёмыя апынаюцца ў эміграцыі ці турме. І баюся, што мы і да гэтага прызвычаімся, як прызвычаіліся да таго, што тры гады ў турме — гэта “ну, норм”, а пять гадоў — “ну, шмат”. Дванаццаць для нас яшчэ пакуль шок, але што будзе ў наступным годзе?” — расказвае Стрыжак пра свае самыя цяжкія ўражанні года.

Але ж у канцы года Стрыжак можа падвесці вынік: цяпер ён ведае, як працаваць, з кім працаваць і што будзе далей.

“Мая асабістая лінія планавання зараз пасунулася з “ад паўгода-года” да “трох-пяці год”. І я разумею, што найбліжэйшы час нам прыйдзецца ўсё больш паглыбляцца ў пытанне дапамогі беларусам, бо хуткага вырашэння пытання няма”.

Ці на шмат гадоў хопіць беларускай салідарнасці? Пераказваем коратка:

“Я думаю, што так”.