Тры "маці 328" спынілі галадоўку

"Нягледзячы на ​​тое, што ёй было цяжка пераносіць галадоўку з першых дзён, яна пераконвала, што застанецца з намі да канца, — распавядае ўдзельніца галадоўкі Ліяна Шуба. — Падазраю, калі б не муж, засталася б галадаць далей. Што тычыцца астатніх, то на пытанне "Як справы?", пакуль можна адказаць толькі словам на літару "Х", толькі не падумайце, што добра. Цяжка фізічна, жудасная слабасць. Найбольш складана засяродзіцца і выразна казаць. Учора спрабавалі зрабіць стрым на Ютубе. Дзяўчаты з групы падтрымкі сказалі: "Як жа вы ўсе здаяце!"".

Здаюць, сапраўды, усе.

"З шасці мам, што галадаюць у вёсцы Востраў пад Пухавічамі, засталося чацвёра, — кажа ўдзельніца галадоўкі Алена Кузьміна. — Пагоршыўся стан ў Наташы Старавойтай — цямнела ў вачах, стала падаць на зямлю. Адна яна дадому з'ехаць не магла. Ларыса Жыгар суправаджае яе ў Гродна. Вострыя прыступы болю, з-за адсутнасці жоўцевага пузыра, пачаліся ў Людмілы Кулініч. Учора за ёй прыехаў сын. Астатнія на месцы. Мы ўжо нічым не займаемся, проста ляжым. Варта трошкі прайсці — пачынаецца задышка. Вельмі кружыцца галава".

Дзеці, якія сядзяць па артыкуле 328, ведаюць пра галадоўку маці.

""Мы падтрымліваем вас, мы спадзяемся на вас, мы з вамі" — вось такія словы перадаюць дзеці удзельніцам галадоўкі, — распавядае Ліяна Шуба. — Кажуць, што якіх-небудзь уздзеянняў ў месцах пазбаўлення волі на іх не аказваюць. Ведаю, што з некаторымі дзецьмі гутарылі, але што яны там скажуць? Мы разумеем, што яны хвалююцца за здароўе, перажываюць. Але яны чакаюць нейкіх змен. Яны, як маленькія дзеці спадзяюцца на тое, што мы зможам нешта змяніць".

Нагадаем, што падчас сустрэчы ў Адміністрацыі прэзідэнта кіраўнік ведамства Наталля Качанава паабяцала "Маці 328" даведацца пра лёс новага законапраекта, які змякчае адказнасць для тых, хто ўжывае наркотыкі, але не займаецца іх распаўсюджваннем. Адказ павінен прыйсці маці ў Калінкавічы заказным лістом. Пакуль яго няма. Жанчыны працягваюць галадоўку.