Мацкевіч: У Беларусі пачынаецца новая старонка каланіяльнай гісторыі

111018 MackevichS.mp3

Прэм’ер-міністр Расіі Уладзімір Пуцін у інтэрв'ю тром вядучым расійскім каналам выказаў думку, што Савецкі Саюз быў той самай Расіяй, толькі іначай называўся.

Еўрарадыё: У перадвыбарнай рыторыцы Уладзіміра Пуціна даўно гучыць тэзіс пра пабудову Еўразійскага саюза. Ці не ператворыцца гэты новы саюз у Расію з іншай назвай?

Уладзімір Мацкевіч: Безумоўна, гэта будзе рухацца ў такім кірунку. Калісьці сама назва "Савецкі Саюз" з'явілася як альтэрнатыва "Расійскай  Федэрацыі". Першапачаткова ўсе гэтак званыя саюзныя рэспублікі пасля рэвалюцыі мелі быць далучаныя ў якасці пэўных аўтаномій да Расійскай федэрацыі. Гэта была прапанова Сталіна і Савету народных камісараў. У савецкай гісторыі агучваецца, што толькі Ленін настойваў на тым, каб гэта не называлася Расіяй. Гэтым ён хацеў залагодзіць нацыянальныя рухі ў гэтых рэспубліках. Калі б не гэтая адмысловая кампрамісная прапанова, была б тая ж Расійская імперыя з больш складанай назвай. У гэтым сэнсе Пуцін нічога новага не сказаў. І палітолагі, і аналітыкі, і нават шмат якія палітыкі — як толькі была агучаная дамоўленасць паміж Пуціным і Мядзведзевым пра вяртанне Пуціна ў прэзідэнцтва — адразу зразумелі, да чаго будзе весціся палітыка трэцяга прыходу Пуціна.

Еўрарадыё: А як вы лічыце, ці будзе Уладзімір Пуцін залагоджваць нацыянальныя рухі у еўразійскім саюзе?  

Уладзімір Мацкевіч: Мы ведаем, як гэта можа залагоджвацца. Гэта ж пуцінскі тэзіс — прымус да міру. Будуць проста прымушаць да спакою, ціснуць, не даваць магчымасці ўзняць галаву нацыянальным рухам. Так гэта было ў 90-я гады ў Татарстане, у іншых нацыянальных утварэннях унутры Расіі, таксама было і з каўказскімі рэспублікамі — Чачнёй, інгушэціяй і іншымі. Тая ж палітыка перніка і пугі будзе працягвацца.

Еўрарадыё: Атрымліваецца, што ў Беларусі пачнецца новая старонка каланіяльнай гісторыі?

Уладзімір Мацкевіч: Так, і гэта дае нам нагоду зразумець, што без аб’яднання ўсіх сілаў, якія імкнуцца да захавання незалежнасці, нам немагчыма абыйсціся. Пуцін, з яго імперскімі памкненнямі, толькі аб Беларусь можа абламаць зубы. Калі яму ўдасца праглынуць Беларусь, то далей нішто яго не спыніць. Такім чынам, Беларусь становіцца прынцыповым момантам у імкненні да новага перадзелу свету, да якога імкнецца Пуцін і яго рэжым.

Еўрарадыё: А ці ў стане Беларусь супрацьстаяць такой махіне?

Уладзімір Мацкевіч: Як калісьці ў 18-м стагоддзі шляхецкае раз’яднанне, так і сёння нашае раз’яднанне складае вялізную небяспеку для незалежнага існавання і ўвогуле для існавання Беларусі як такой. Мы павінны вучыцца ў гісторыі.

Еўрарадыё: А калі нацыя падзеленая, як знайсці агульную мову паміж сабой?

Уладзімір Мацкевіч: Пачнем з таго, што мы — адзін народ. І тыя, хто мае празаходнія памкненні і тыя, хто мае прарасійскія памкненні. Але сёння ніхто не захоча прамяняць каштоўнасці суверэнітэту, яе зразумелі ўжо ўсе. У гэтым сэнсе нават Лукашэнка з яго рэжымам не імкнецца да ўключэння ў Расію. Таму трэба шукаць кропкі паразумення, трэба шукаць тое, што нас аб’ядноўвае, а не раз’ядноўвае. Канешне, Расія наша суседка і мы яшчэ шмат гадоў будзем прывязаныя, як калісьці Фінляндыя, да яе велізарнага рынку. І нам не трэба выхоўваць варожасць да Расіі. Але незалежнасць — гэта каштоўнасць нават для тых, хто імкнецца да вельмі цесных стасункаў з Расіяй. Гэта можа нас аб’яднаць. Мы адзін народ, у нас могуць быць розныя погляды, але ў час крытычных падзеяў трэба паводзіцца як адзін народ.

Еўрарадыё: Чаму Мядзведзеў, знаходзячыся пры ўладзе, не намагаецца раскруціць інтэграцыю? Чаму гэта застаецца прэрагатывай Пуціна?

Уладзімір Мацкевіч: Гэта не проста прэрагатыва, я думаю, Пуцін адчувае гэта як сваю ўласную місію, якую ён павінен выканаць. А што тычыцца трохі ліберальных захадаў і поглядаў Мядзведзева — гэта была такая гульня, трэба прызнаць, што паспяховая. Гэта залагоджвала і аслабляла апанентаў з праеўрапейскага і ліберальнага кірунку ў самой Расіі і на Захадзе. Не трэба думаць, што Мядзведзеў - самастойная фігура, якая можа стаць альтэрнатывай Пуціну. Ад пачатку было зразумела, што гэта марыянетка, што нягледзячы на прэзідэнцкую пасаду, ён будзе выконваць тое, чаго хоча Пуцін.

Апошнія навіны

Галоўнае

Выбар рэдакцыі