"Мы ў акружэнні!" Чыноўнікі і простыя жыхары Асіповіч пра гасцей з ПВК "Вагнер"

Да вайскоўцаў у Асіповічах прывыклі, але ўсё роўна страшна / dvidshub.net
Да вайскоўцаў у Асіповічах прывыклі, але ўсё роўна страшна / dvidshub.net

Меркаванае размяшчэнне лагераў вагнераўцаў у Асіповіцкім раёне стала самай гарачай тэмай на гэтым тыдні. Паводле папярэдняй інфармацыі, байцоў могуць размясціць на ўскраіне самога райцэнтра і ў закінутай вайсковай частцы вёскі Цэль. Пра тое, што там вядуцца нейкія работы, паведамляюць нашы чытачы і пацвярджаюць здымкі, зробленыя са спадарожнікаў.

Ці гатовыя жыхары раёна да гасцей з вайсковай расійскай групоўкі, прызнанай у некаторых краінах свету тэрарыстычнай? Ці не страшна ім і, самае галоўнае, што на гэты конт кажуць прадстаўнікі мясцовых уладаў?

Чытаем, як адказалі на гэтыя пытанні суразмоўцы Еўрарадыё.

У аддзел унутраных спраў Асіповіцкага райвыканкама тэлефануем ад імя жыхаркі раёна, якая прачытала ў СМІ пра магчымае прыбыццё вагнераўцаў і вельмі спалохалася.

Начальнік Віктар Архіпенка відавочна не ў гуморы:

— Хто вы наогул такая? Што я вам павінен казаць? Што яшчэ хочацца ведаць? Хочаце даведацца, колькі людзей у мяне служыць? Хочаце даведацца, якая ў мяне ўзброенасць? Яшчэ што хочаце?

Пад канец размовы суразмоўца паведамляе, што гатовы пагутарыць у прыёмны дзень (панядзелак) у сябе ў кабінеце. Так што, дарагія жыхары раёна, калі вам і праўда хочацца ведаць, як зменіцца ваша жыццё ў недалёкай будучыні, можаце скарыстацца гэтым запрашэннем, але не забудзьцеся прыхапіць з сабой заспакаяльнікі.

 

Ці ёсць сэнс звяртацца ў іншыя аддзелы ведамства?

— Я ўпэўнены, што такой інфармацыяй ніхто не валодае, — адказвае кіраўнік справамі райвыканкама Юрый Данянкоў. — Мы працуем у штатным рэжыме, выконваем свае функцыі. Я вам шчыра кажу, што такой інфармацыі няма. А што, хіба ёсць перадумовы? Мы ж бачым, што ў раёне ўсё спакойна. Ніякіх хістанняў няма. Усё ідзе ў штатным рэжыме, як і было.

“Мы окружены!” Чиновники и простые жители Осиповичей о гостях из ЧВК “Вагнер”
Аддзел унутраных спраў Асіповіцкага райвыканкама / osipovichi.gov.by

Тым часам у адным з лясніцтваў кажуць: работнікам паведамілі, што "прыбудуць вайскоўцы".

— Нам сказалі. У Цэлі, быццам, дакладна будуць, можа, яшчэ ў Пратасевічах.

— А вам не страшна?

— Я далёка не зазіраю, пакуль не ведаю.

— Ці мала, пойдзеш кудысьці ў лес пагуляць, а там вагнераўцы!

— Не хадзіце... Ну так, трохі страшна, вядома, таму што, як кажуць, што там нейкія найміты. Будзем глядзець.

 

У іншае лясніцтва тэлефануем ад асобы мясцовага барацьбіта за экалогію.

— Іх дакладна не будзе ў лесе? Яны ж лес зас*уць!

— Не ведаю нічога і гэткай інфармацыі вам даць не магу.


А што кажуць у саміх Асіповічах?

У цэнтральнай раённай бальніцы нічога пра байцоў не чулі.

— Не, мы не ў курсе. Ды і чаго нам паведамляць? Хто мы такія? — сумна ўсміхаюцца ў адміністрацыі.

— Не баіцеся, што ў выпадку чаго пацыентаў стане больш?

— Пакуль складана сказаць.

“Мы окружены!” Чиновники и простые жители Осиповичей о гостях из ЧВК “Вагнер”
Асіповічы, 1990-я / Віртуальная галерэя museum.by

Пасля 2020 года легенды пра смелых беларусак, якія выходзілі на жаночыя маршы і зрывалі з азвярэлых амапаўцаў маскі, патрабуючы вызваліць палітвязняў, распаўзліся па ўсім свеце. Але ці будзем мы адчуваць сябе ў поўнай бяспецы, калі рускіх вайскоўцаў на нашых вуліцах стане больш? Тым больш, калі гэтыя вайскоўцы з ПВК "Вагнер"?

— У нас усё жыццё страшнае, — адказвае жыхарка Асіповіч Алена (імя змененае).

— У некаторых краінах свету гэтая арганізацыя прызнаная тэрарыстычнай. Як вы паставіцеся, калі яе байцы будуць жыць побач з вамі?

— Як можна ставіцца, калі такая жахлівая атмасфера? Усе людзі пад страхам.

— Вам ужо абвясцілі пра вагнераўцаў?

— Ніхто нічога не абвяшчаў.

— Вы жывяце недалёка ад вайсковай часткі? Не бачылі, працы не вядуцца?

— А вы журналістка з расійскага ці нашага выдання?

— Нашага.

— Гэта добра... Не, я так думаю што гэта Паўднёвы гарадок. Мы жывем далёка ад гэтага месца.

— Зразумела.

— Мы ўсе баімся, не толькі я. Усе баяцца, вядома. Усё ідзе... увогуле кашмар. Усе пад страхам жывем. Просім бога, каб толькі ў нас быў мір. Гэта самае галоўнае.

— Ёсць асцярога, што Беларусь яшчэ больш уцягнуць ў вайну?

— Ох... так, — у трубцы чуюцца вельмі цяжкія ўздыхі і ўсхліпванне. Падаецца, суразмоўніца пачала плакаць.

Як зменшыць стрэс ад чытання навін? Глядзіце карткі з простымі парадамі ў інстаграме

Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.

Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут.

Апошнія навіны

Галоўнае

Выбар рэдакцыі