Як уладкавана турэмная медыцына ў Беларусі: дыягназаў няма, лячэння таксама

У беларускіх турмах зняволеныя сутыкаюцца з сур'ёзнымі праблемамі ў атрыманні медыцынскай дапамогі. Паводле закона, яны маюць права на лячэнне, але на практыцы многія застаюцца без неабходнай дапамогі. Пра гэта пішуць “Белыя халаты”.

Што не працуе?

Законы ў Беларусі гарантуюць зняволеным права на медыцынскую дапамогу, але на справе асуджаныя вымушаныя дабівацца нават звычайных аглядаў. Вузкія спецыялісты амаль недаступныя.

Асабліва ўразлівыя пацыенты з хранічнымі захворваннямі: цукровым дыябетам, гіпертаніяй, астмай, анкалогіяй. Ім неабходны рэгулярны кантроль стану арганізма.

Стоматалагічная дапамога таксама застаецца недаступнай. Матэрыялаў для лячэння не хапае, а спецыялістаў — адзінкі, падкрэсліваюць “Белыя халаты”. Эксперты Фонду “Лекары за праўду і справядлівасць” адзначаюць, што пасля вызвалення амаль кожная былая зняволеная мае сур’ёзныя праблемы з зубамі.

Чаму турэмная медыцына ізаляваная?

Як адзначаюць “Белыя халаты”, у новым праекце Кодэкса аб ахове здароўя няма механізму выканання правоў зняволеных на меддапамогу. Гэта адбываецца таму, што турэмная медыцына застаецца па-за сферай кантролю Міністэрства аховы здароўя, фактычна будучы асобнай сістэмай, падначаленай МУС. Гэта робіць сістэму закрытай і непадкантрольнай грамадскасці.

Стандарты грамадзянскай медыцыны ў калоніях прымяняюцца выбарачна, а спецыялізаваных пратаколаў для месцаў пазбаўлення волі проста няма.