Hok-Key “Знак бяды”

04/06/2014 - 14:47

Мінскі хэві-метал гурт Hok-Key за доўгія гады існавання не сказаць каб неяк моцна змяняўся ў падыходзе да творчасці. Самі музыкі сябе называлі сцёб-металістамі, спявалі збольшага на расійскай мове і ў прынцыпе былі па-свойму эксклюзіўнымі ў краіне. І вось на 20-м годзе жыцця музыкі кардынальна мяняюць канцэпцыю і выдаюць альбом “Знак Бяды”.

Самі Hok-Key тлумачаць назву перажываннямі аб стане нацыянальнай культуры і нашай спадчыны. “Заняпад народнай самасвядомасці і абыякавасць да сваіх каранёў — гэта і ёсць знак бяды,” — кажуць музыкі. Але ніякай канцэпцыі ў дыска няма. Гэта ўсё ж складанка з 10-ці гераічна-эпахальных трэкаў з беларускімі этнічнымі матывамі і англамоўнага бонус-трэка пра “Залатыя стагоддзі”, адсутнасць якога пайшла б толькі на карысць альбому.

Праца над альбомам вялася чатыры гады, за якія музыкі дасканала адтачылі кожную нотку аранжыроўкі, кожны музычны крок і подых. Праўда, казаць пра вынаходніцтва нечага новага не даводзіцца, акурат наадварот: новы альбом Hok-Key цалкам вытрымалі ў традыцыях heavy-metal. Вось праўда: нягледзячы на тое, што запісаны матэрыял апрацоўваўся ў Пецярбургу ды Лісабоне, часам падаецца, што некаторыя інструменты сэмпліраваныя, настолькі штучна яны гучаць. Праз гэта губляецца драйв ды ціск, з якімі, відавочна, можна сутыкнуцца падчас жывых канцэртаў гурта.

Усе песні альбома сапраўды вельмі шчырыя і сумленныя. Звычайна такога кшталту тэксты пішуцца ў маладых рамантыкаў, гатовых на подзвігі дзеля Айчыны. І гэты факт вельмі складана суаднесці з гуртом з 20-гадовай гісторыяй. Каларыту дадае і юнацкая прастата ў пошуках рыфмы ды выказвання думкі… То бок з аднаго боку музыкі Hok-Key пасталелі, сталі больш сур’ёзнымі, а з іншага — узяліся за новую для сябе справу і пачуваюцца ў ёй як маладыя. І гэта кранае, становіцца, так бы мовіць, разынкай альбома.

Дыск “Знак бяды” вельмі роўны. На ім складана вылучыць хіты, але і прахадных, горшых кампазіцый таксама не адзначыш. Магчыма, камусьці ён можа падацца зацягнутым, але слухаецца ён на адным подыху. Hok-key знайшлі новае гучанне і вельмі добра сябе ў ім адчуваюць. Засталося толькі больш яскрава абазначыць сваю адметнасць, хоць, можа, гэта ўжо перфекцыянізм ды прыдзіркі.