Розніца да 300%. Чаму адрозніваюцца цэны на прадукты ў розных рэгіёнах Беларусі

08/02/2024 - 15:42

Чаму адрозніваюцца цэны? / @rubanau_collage

Распушчальная кава ў Магілёве на траціну даражэйшая, чым у Мінску, а цана на ягады ў Віцебску ў тры разы вышэйшая, чым у Гродне. Такія цэны запісваюць чыноўнікі для падліку інфляцыі: яны складаюць спісы прадуктаў і іх коштаў для Беларусі агулам і для асобных абласцей.

Разбежка ў цане на адны і тыя ж прадукты ў залежнасці ад вобласці можа дасягаць 300%. Еўрарадыё знайшло такія цэнавыя анамаліі і спытала ў эканаміста, адкуль бярэцца розніца ў цане.

Ікра даражэйшая ў Гомелі, а кава — у Магілёве

Усяго ў Белстата налічваецца 160 пазіцый харчовых тавараў. У большасці цэны калі і адрозніваюцца, то некрытычна. Але ёсць выключэнні.

Першымі кідаюцца ў вочы кукурузныя шматкі. Калі ў Брэсцскай вобласці кіло можна купіць за 7,97 рубля, то на Гомельшчыне за іх давядзецца аддаць больш за 12,5 рубля.

Цана жытняга хлеба ў Магілёўскай вобласці таксама выбіваецца ў параўнанні з астатнімі рэгіёнамі: 3 рублі за кіло, у той час як у Мінскай вобласці яго прадаюць за 2,46.

Кілаграм ялавічыны ў Гродзенскай і Брэсцкай абласцях каштуе 7,5 рубля, у Мінску прыйдзецца выдаткаваць амаль 14.

Менш выгадна ў Мінску браць сала — 19,85 рубля. У Магілёўскай вобласці яно таннейшае на 6 рублёў.

Аматарам чырвонай ікры не рэкамендуем купляць яе на Гомельшчыне, тут кіло каштуе 183 рублі, што амаль на 20 рублёў больш, чым у сярэднім па краіне.

Плаўлены сыр значна даражэйшы ў Магілёве, чым у Гомелі: 19,47 супраць 15,27 рубля за кілаграм.

Калі разглядаць звесткі чыноўнікаў, то на Віцебшчыне ягады (якія — не ўдакладняецца) абыдуцца ў сярэднім у 53 рублі за кілаграм, а ў Гродзенскай вобласці — танней больш чым у тры разы, па 15,43 рубля.

Здзівілі цэны на распушчальную каву: у Магілёўскай вобласці кошт узляцеў да 104 рублёў за кілаграм, а гэта на 34 рублі даражэй, чым у сталіцы. Гарбату больш выгадна купляць у Віцебскай вобласці (зялёная — 44, чорная — 43 рублі за кіло), а ў Магілёве давядзецца аддаць 67 і 56 рублёў адпаведна.

Розніца коштаў на гародніну і садавіну невялікая. Але ўсё ж бульбу лепш купляць у Гомельскай і Магілёўскай абласцях, там яна абыдзецца па 70 капеек за кілаграм. Для параўнання: у Мінску цана вышэйшая амаль на 40%.

Сярэдні чэк на дзіцячае кансерваванае харчаванне ў Магілёўскай вобласці складзе амаль 20 рублёў, калі захочаце зэканоміць — прыязджайце на Гродзеншчыну: цана ніжэйшая на 6 рублёў.

А дзе ў Беларусі танней схадзіць на абед? Напрыклад, комплекс з чатырох страў у Гродзенскай вобласці ў сярэднім абыйдзецца ў 12,4 рубля. Аналагічныя пазіцыі ў Брэсцкім рэгіёне будуць даражэйшыя прыкладна на 11 рублёў.

Якасць, канкурэнцыя, пастаўшчыкі

Старшы навуковы супрацоўнік эканамічнага цэнтра Beroc Анастасія Лузгіна сцвярджае, што цэны на адны і тыя ж тавары ў розных абласцях сапраўды адрозніваюцца. Гэтая тэндэнцыя зусім не новая — такое назіралася і раней. І звязаная яна з шэрагам фактараў.

— Калі тавар вырабляецца ў Беларусі, то тут адыгрывае ролю, па якіх цэнах прадпрыемствы яго пастаўляюць у той ці іншы рэгіён. Пры гэтым трэба ўлічваць той факт, што на рэгіянальным узроўні прасоўваюцца тавары мясцовага вытворцы.

У Брэсцкай вобласці гэткім з'яўляецца "Савушкін". На падставе гэтага, узровень цэн на некаторыя віды малочнай прадукцыі гэтага вытворцы будзе ў сярэднім вышэйшы.

Гэта не значыць, што прадукцыі іншых малаказаводаў не будзе. Проста яна можа быць прадстаўленая ў меншым асартыменце і аб'ёмах.

Таксама, па словах эканамісткі, розніца ў цэнах залежыць ад якасці тавару, які пастаўляецца ў тую ці іншую вобласць.

— Напрыклад, у нейкі рэгіён могуць прывозіць больш дарагую, але якасную імпартную садавіну, таму і цэны там будуць адпаведныя.

Акрамя гэтага, на кошт уплывае і канкурэнцыя: чым яна вышэйшая, тым ніжэйшыя цэны. Таму ў Мінску, паводле яе слоў, некаторыя прадукты могуць каштаваць танней, чым у абласцях.

— Калі казаць пра каву (і іншыя імпартныя тавары), то тут шмат што залежыць ад пастаўшчыкоў: па якой цане яны закупілі прадукцыю, сколькі складаюць транспартныя выдаткі, лагістыка. Нават з улікам жорсткага рэгулявання цэн шэраг адных і тых жа пазіцый па коштах можа дужа адрознівацца. У цэлым, галоўная задача ўрада ў дадзеным выпадку — сачыць, каб цэнавая столь не пачынала актыўна расці, — рэзюмавала экспертка.