Усё ідзе паводле плану: Беларусь упадае ў татальную лагістычную залежнасць ад РФ

Калі мы кажам, што ў экспарту "ўсё нядрэнна, чыноўнікі выконваюць план", гаворка ідзе толькі пра аб'ёмы паставак. Цэны на той жа калій настолькі нявыгадныя, што нават Аляксандр Лукашэнка ў пачатку лістапада прама сказаў — пара скарачаць здабычу. "Такіх коштаў я наогул не памятаю ў гісторыі", — скардзіўся ён.

(Іншая) вайна ў Расіі

Яшчэ адзін фактар рызыкі для беларускіх грузаперавозак — унутраныя праблемы Расіі. Там наспявае ўнутраная вайна лагістычных аператараў, і яна можа адбіцца на Беларусі, дадаюць у "Супольнасці".

— У расіян унутраныя вялікія праблемы. Не хапае лакаматываў і брыгад з-за таго, што станцыі забітыя, цягнікі адстаўляюць на бакавыя шляхі. Ім проста няма куды ехаць. А тут яшчэ і воінскія перавозкі, у якіх прыярытэт над грамадзянскімі — праз гэта ў лагістыцы таксама шмат праблем.

Плюс расійскія парты забітыя і ўласна расійскімі грузамі — а тут яшчэ і беларусам трэба дапамагаць. Увогуле, праблем вельмі шмат.

Як павінна быць?

Калі начальнікам БЧ быў Анатоль Сівак, планавалася падзяліць беларускі экспарт паміж латвійскімі, літоўскімі і расійскімі партамі, прыгадваюць у "Супольнасці".

І гэта нармальная сітуацыя: калі перад табой зачыняецца адзін напрамак, ты перанакіроўваеш грузапаток на іншы. Цяпер кірунак для экспарту ў Беларусі застаўся толькі адзін — расійскі.

— Выхад з гэтай сітуацыі толькі адзін: адкрыццё партоў Літвы, Латвіі і Украіны. Я разумею, што гэты варыянт многім не спадабаецца, але так, гэта адзіны прымальны варыянт для Беларусі. І тады Расія страціць вельмі важны рычаг уплыву на Беларусь.

Мы спыталі "Супольнасць чыгуначнікаў", ці выкарыстоўваюць сабраную імі статыстыку ў працы прадстаўнікі Кабінета і Офіса Святланы Ціханоўскай.

— Вядома, яны аналізуюць нашу статыстыку. Але якія высновы робяць з яе, я не ведаю. Да нас па тлумачэнні яны не звяртаюцца.