Беларусы лечацца ад комплексаў… фаршам!
Навошта на гарадскіх вуліцах з’яўляюцца дзяўчаты ў процівагазах і са скакалкамі, а медыкі спрабуюць вылечыць сметніцы і слупы? Еўрарадыё паразмаўляла з фарш-моб
У дзень трох дзясятак, 10.10.2010, у Гомелі адбыўся чарговы фарш-моб,
трэшавы варыянт традыцыйнага флэш-моба. Хтосьці не бачыць у раптоўных
абсурдных дзеяннях групы маладзёнаў ніякага сэнсу, а хтосьці наадварот
бачыць глыбокую філасофію і кажа, што так зараджаецца грамадская
актыўнасць, у флэш- , фарш- ды іншых “мобах” нараджаецца калектыўнае “я”
і вырастаюць нефармальныя лідары.
Дзеянне адбывалася ў цэнтра горада, на адным з самых ажыўленых транспартных прыпынкаў.
“Стаяла
дзяўчына ў процівагазе і ў сукенцы і скакала праз скакалку, прыйшоў
хлапчына з вядром і стаў мыць прыпынак, яшчэ адзін прыйшоў у медыцынскім
халаце і са стэтаскопам – ён “слухаў” сметніцы, слупы… Яшчэ адна
дзяўчынка хадзіла па прыпынку і мазалася крэмам ад загару, але насамрэч
гэта быў кетчуп, які яна яшчэ і ела”, - распавёў адзін з удзельнікаў гомельскага фаршынга Сяржук па мянушцы Мінога.
Па
яго словах, фарш-моб – цалкам антысацыяльнае і апалітычнае дзеянне.
Звычайна фарш-мобы тэматычныя: апошні называўся “Рабі што хочаш!”.
Цікава, што ніякіх канкрэтных мэт удзельнікі не маюць:
Мінога: “Вельмі прыемна бачыць на тварах людзей усмешкі!”
Бясспрэчны лідар гомельскіх мобераў Наташа Трукутулая адзначае, што ў фаршынга больш глыбінны сэнс, чым у звычайнага флэш-моба, а менавіта – тэрапія ад чалавечых комплексаў!
Трукутулая: “Калі
я поўная, у мяне комплекс наконт маёй фігуры, але я апранаю сэксапільны
купальнік і іду скакаць перад людзьмі на скакалцы. Людзі глядзяць – а
мне ўсё адно! Наступны раз я пайду на пляж і не буду думаць пра тое, як
на мяне глядзяць людзі, бо я перажыла гэта раней ў фаршы ў мегаабсурдным
дзеянні”.
Фаршынгі ў Гомелі падстройваюцца пад удзельнікаў:
людзі вырашаюць самі, з якім комплексам яны будуць змагацца, што будуць
рабіць на чарговай акцыі, і арганізатарам часта вядомая толькі дата.
Потым яны сустракаюцца і разам “рвуць мозг” мінакам.
Праблем з
міліцыяй кампанія пакуль не адчула. Праўда, аднойчы была гісторыя, калі
яны праводзілі фаршынг “Не такі як усе” і пераапрануліся бамжамі.
Міліцыя спыніла іх і папрасіла не хадзіць па цэнтральнай вуліцы горада, а
інакш “забярэм ва ўчастак мыць падлогу”.
Адзначым, што
бясплатныя спектаклі абсурду для гараджан ладзяцца амаль кожныя
выхадныя, і колькасць жадаючых пастаянна расце. Кантактуюць удзельнікі ў
асноўным праз групу “В Контакте” , дзе цяпер налічваецца каля сотні ўдзельнікаў.
Фота: Мінога