Як сялянская сям'я пасварылася з падатковай і адмовілася ад пашпартоў
horki.info
Андрэю і Ларысе Гуляшовым па 45 гадоў. Разам з дваімі дзецьмі, сынам і дачкой, яны жывуць у вёсцы Кароўчына Магілёўскай вобласці. У доме няма ні газу, ні электрычнасці: ежу тут гатуюць у печцы, ваду прыносяць з калодзежа ў двары, тэлевізар не глядзяць, а смартфоны не зараджаюць. Ад выгод цывілізацыі сям'я адмовілася не з-за беднасці, а па асабістых прычынах — ніякіх спраў з дзяржавай сяляне мець не хочуць.
Ёсць і тыя, каго лад жыцця Гуляшовых раздражняе
"Мы не першы год знаёмыя, — працягвае Галіна. — Мясцовыя чыноўнікі "настойліва рэкамендавалі", каб сям'я апрацоўвала зямлю, да якой Гуляшовы ніякага дачынення не маюць. З сельсаветам таксама была напружаная атмасфера.
Можа, такая ментальнасць глыбінкі. Людзі не п'юць, працуюць, але ў вёсцы гэта чамусьці муляе вока. Вось калі сям'я п'е, гэта лічыцца нормай. А з гэтых людзей імкнуцца выціснуць усё, што можна і што нельга".
Пару гадоў таму ў Гуляшовых была вялікая гаспадарка: куры, гусі, каровы, коні, тры гектары зямлі. Ларыса і Андрэй прадавалі мяса і малако на рынку. Але год таму сям'я вырашыла скараціць кантакты са светам і цяпер забяспечвае толькі сябе.
"Закон дае сялянам права не адпраўляць справаздачы. Нягледзячы на гэта, мы кожны год тэлефанавалі ў падатковую і цікавіліся, ці трэба нам нешта плаціць. Адказвалі, што не трэба. А потым, калі ў нас з'явілася машына (без яе ў гаспадарцы ніяк), сталі патрабаваць дэкларацыю", — разводзіць рукамі Ларыса Гуляшова.
"Чалавек падаўся ў веру. Не будзем жа мы яго перавыхоўваць?"
У Дрыбінскім райвыканкаме Еўрарадыё кажуць, што ведаюць пра сям'ю Гуляшовых, але ніякай праблемы ў сітуацыі не бачаць. А Андрэя лічаць беспрацоўным.
"Гісторыя доўжыцца з 2016 года, калі яны купілі сабе машыну за 1 млн 800 тысяч расійскіх рублёў, — кажуць там. — Падатковая зацікавілася, адкуль машына за $40 тысяч у чалавека, які нідзе не працуе. Ён жа звычайны грамадзянін Беларусі. Чалавек падаўся ў веру... У яго такія прынцыпы ў жыцці. Не будзем жа мы яго перавыхоўваць".
У падатковай інспекцыі Дрыбіна Еўрарадыё адказалі, што прэтэнзіі да Андрэя Гуляшова абгрунтаваныя: "[З нашага боку] усе дакументы складзеныя правільна. Усё аформлена. А тое, што ў яго там сваё бачанне..."
Зрэшты, сутнасць справы і тое, якое менавіта парушэнне дапусцілі Гуляшовы, у падатковай каментаваць не сталі.
"У сям'і чытаюць Біблію, вераць у Бога, але яны не сектанты, не сведкі Іеговы. Звычайныя праваслаўныя людзі, якія чытаюць Біблію, — працягвае Галіна Будная. — Але на целе раёна сям'я Гуляшовых — назола. Яны ж не проста ціхенька сядзяць у вёсцы. Людзі сябе абараняюць. Звярнуліся ў парламент. Іх нельга назваць забітымі сялянамі. Я б назвала іх граматнымі і нават прашараными людзьмі. Іх проста задаўбалі прыдзіркамі".
"У вас законы не стыкуюцца адзін з адным"
Усе кантакты з дзяржавай Андрэй і Ларыса вырашылі спыніць. У 2017 годзе яны нават ездзілі ў аддзяленне КДБ, каб здаць беларускія пашпарты. Але дакументы не ўзялі, і тады ў сям'і вырашылі іх не працягваць. У 2018 годзе мужу і жонцы споўнілася па 45 гадоў, і тэрмін дзеяння пашпартоў скончыўся. Мяняць іх на новыя Гуляшовы не жадаюць.
Калі кароў і коней у дапаможнай гаспадарцы стала менш, у Гуляшовых з'явіўся вольны час. Яны вучацца сваімі рукамі адліваць свечкі, шыць вопратку на ручной швейнай машынцы, самі выпякаюць хлеб.
У сям'і двое дзяцей. Старэйшаму, Раману, 23 гады. Ён жыве разам з бацькамі і дапамагае па гаспадарцы. Вара вучыцца ў дзявятым класе школы. З-за таго, што яна не наведвала заняткі па суботах, у мінулым годзе з фармулёўкай "неналежнае выкананне абавязкаў, ускладзеных на навучэнца" дзяўчынку паставілі на ўнутрышкольны ўлік. Цяпер яна не ходзіць у школу наогул, але адміністрацыя дазволіла ёй вучыцца самастойна і здаваць экзамены.
Некалькі дзён таму Андрэй Гуляшоў са сваёй праблемай звярнуўся да беларускіх дэпутатаў, а таксама выказаў меркаванне пра іх работу.
"Паважаныя дэпутаты, вы складаеце і прымаеце законы. Рабіце гэта так, каб сяляне, якія выпускаюць матэрыяльныя даброты і для вас таксама, маглі па іх жыць. А то ў вас законы не стыкуюцца адзін з адным. Адзін дазваляе жыць і тварыць, а другі адбівае ўсялякую ахвоту гэта рабіць. Мы, простыя людзі, нясём на сабе груз вашых недапрацовак".
