Кітайцам у другі раз не ўдалося сабраць ураджай з беларускай зямлі
Чарговы інвестыцыйны праект на Пружаншчыне сарваўся: цяпліцы з Кітая так і не даехалі, а капуста і памідоры параслі бур'яном. Цяпер мясцовыя ўлады вырашаюць, шт
На пачатку года ў Пружанскім райвыканкаме зарэгістравалі кітайскае
аграпрадпрыемства — “СінаБелАгра”. Зямлю ім выдзелілі ў Шчэрчаўскім
сельсавеце. Гэтая спроба арганізаваць на беларускай зямлі кітайскую
гаспадарку стала другой за апошнія два гады: летась там няўдала ладзілі
гаспадарку кітайцы з замежнага прадпрыемства “Шэнян”. Тады, нягледзячы
на нядрэнны ўраджай, “Шэнян” збанкрутаваў, кітайцы раз’ехаліся і
гаспадарка развалілася.
“Новыя” кітайцы атрымалі не толькі тую ж
самую зямлю, але і вырошчваць збіраліся тую ж самую гародніну, што і іх
папярэднікі, — капусту, памідоры, агуркі, баклажаны і гэтак далей. Але і
вынік працы, як стала вядома Еўрарадыё, стаў гэткім жа, як і ў
папярэднікаў, распавяла намеснік старшыні Пружанскага райвыканкама Марыя Сцепанюк.
Марыя Сцепанюк: “Пасадзілі
яны 44 гектары ранняй капусты — яна зарасла бур’яном і пагніла. Нічога
там няма. Што яны пра дыні і кавуны вялі размову, то, магчыма, нешта
гэта і было. Поле было не зарослае, і я бачыла, што лісце нармальнае
было. Моркву яны садзілі на пачатку ліпеня, познюю. Але я яе не бачыла і
не веру, што яна можа быць там. Садзілі яны і памідоры насеннем. Я іх
бачыла сярод пустазелля, і нават два памідоры былі завязаліся, але гэта
несур’ёзна ўсё”.
У прадпрыемства “Шэнян” працавала каля 100
кітайцаў. “СінаБелАгра” складаецца з 12 выхадцаў з Паднябеснай на 100
гектараў зямлі. Спецыялісты, кажа Марыя Сцепанюк, настойліва раілі не
забывацца апрацоўваць пасаджанае сродкамі абароны. Але кітайцы аказаліся
цяжкімі на пад’ём.
Марыя Сцепанюк: “Мы настойліва
рэкамендавалі ім папрацаваць са сродкамі абароны. А яны — пакуль
разжуюць, пакуль стэлефануюцца з Брэстам, выйдуць на Мінск — ужо і
тэрміны выйшлі. Там жа мусіць быць паэўнае развіццё раслін: да ўзыходу,
пасля ўзыходу, у іншых фазах развіцця раслін. А там… Пакуль там нічога
сур’ёзнага не атрымалася”.
Летась амбасадар Беларусі ў Кітаі Анатоль Тозік
заявіў, што ў самы бліжэйшы час на пружанскай зямлі будзе рэалізаваны
чарговы кітайскі інвестыцыйны праект: там пабудуюць цяплічны комплекс.
Паводле плану, да кожнай з цяпліц, якіх мае быць некалькі сотняў, будзе
прыбудаваная хатка, дзе паселіцца па кітайскай сям’і. А гэта — каля
тысячы чалавек. Вагоны з цяпліцамі нібыта ўжо стаяць на мяжы і чакаюць
ільготнай растаможкі. У сакавіку намеснік дырэктара “СінаБелАгра” Вячаслаў Паноў
расказваў Еўрарадыё пра тое, што “іх” кітайцы плануюць пабудаваць 10
вялікіх цяпліц, якія будуць працаваць круглы год, і некалькі сезонных.
Але як паведаміла намеснік старшыні райвыканкама, у раён не тое што не
даехалі кітайскія цяпліцы — “мясцовыя” кітайцы не здолелі пабудаваць
цяпліцы з тутэйшых матэрыялаў.
Марыя Сцепанюк: “Цяпліцы,
якія ішлі вагонамі,— яны так і не дайшлі. Штосьці яны пачалі будаваць з
жардзін — не дабудавалі. Пачалі яны нейкую канструкцыю сваю збіраць —
так яна раскіданая і стаіць на полі. Нічога яны не давялі да канца”.
Яшчэ
Вячаслаў Паноў расказваў пра тое, што на працу ў гаспадарку будуць
браць мясцовых жыхароў, якім абяцалі плаціць не менш як 20-25 тысяч
рублёў за дзень. Але ў мясцовым фельчарска-акушэрскім пункце Еўрарадыё
паведамілі, што ніхто з сялян на працу да кітайцаў так і не пайшоў.
Супрацоўніца ФАП: “Хто
тут асабліва пойдзе са сваёй працы зрывацца і ў іх за 25 тысяч
працаваць? У лесе людзі на ягадах ды грыбах заробяць больш за 25 тысяч. І
тут сезонная праца, і там сезонная”.
Увогуле, кажа, у вёсцы
кітайцаў асабліва не відаць — яны ці то ў полі, ці то сядзяць у бараку
на тэрыторыі былога вайсковага гарадка. Па дапамогу да медыкаў
звярталіся толькі двойчы — падрапаліся нечым у полі падчас працы. Але,
адзначае фельчар, у мясцовых жыхароў за два гады склалася не самае
лепшае ўражанне ад гасцей з Паднябеснай.
Супрацоўніца ФАП: “У
гэтым годзе іх і не чуваць, і не відаць, канфліктаў з мясцовымі ніякіх
няма. Але летась, калі іх было больш, дык яны пастаянна хадзілі каля
ФАПа і паўсюль смецілі. Сядуць на ганку і смецяць — элементарных
правілаў не выконвалі. Семачкі плявалі, пакункі з-пад чыпсаў, паперкі ад
марозіва — усе проста пад ногі кідалі”.
Пра тое, як ідуць справы ў кітайскай гаспадаркі, Еўрарадыё запытала ў намесніка дырэктара “СінаБелАгра” Вячаслава Панова. Але той заявіў, што амаль два месяцы знаходзіцца “ў адпачынку” і не валодае сітуацыяй. А перакладчык Анатоль
на дрэннай рускай мове заявіў, што без дазволу з райвыканкама
размаўляць з журналістамі не мае права. Праўда, пасля таго, як Еўрарадыё
атрымала дазвол на такую размову, Анатоль перастаў адказваць на
тэлефанаванні.
Дарэчы, як паведаміла Марыя Сцепанюк, у выканкаме думаюць пра тое, каб гэтую гаспадарку некаму прадаць альбо перадаць.