"З раніцы да вечара пераконваюць". Да чаго прапаганда рыхтуе жыхароў Луганска

17/08/2022 - 13:53

У Луганску ў 2014-м / Reuters

Луганск і Данецк рыхтуюць да вераснёвых "рэферэндумаў" аб далучэнні да Расіі. Як мясцовых жыхароў "апрацоўваюць" прапагандысты, праз што яны нярэдка пачынаюць верыць фэйкам і маніпуляцыям, жанчына з Луганска расказала BBC.

— — —

Кожная мая раніца пачынаецца аднолькава — я чытаю свежыя навіны пра нас. Прычым чытаю іх як на мясцовых навінавых рэсурсах, так і на агульнаўкраінскіх. Навіны аднолькавыя, але падача, як пад соусам умелага шэф-кухара, кардынальна адрозніваецца.

Калі верыць мясцовым Луганскім СМІ, мы заваленыя па вушы расійскай гуманітаркай. Яе шлюць тонамі кожны дзень.

Наша сям'я, ды што там, сем'і літаральна ўсіх маіх знаёмых жывуць, мабыць, на нейкай іншай планеце. Мы не бачым і не атрымліваем гэтыя тоны дапамогі. Мы нават не ўяўляем, куды яны ідуць.

Калі гаварыць пра лякарню, то кожная шпіталізацыя майго дзіцяці аплачваецца з маёй кішэні. Калі пра школу — няма падручнікаў, і тэлевізар у клас і антысептыкі мы таксама купляем самі. Дый "дзяржаўная" спартыўная секцыя абыходзіцца нам у 500 рублёў у месяц.

Можа быць, у нашым жыцці проста няма таго, што пакрывае гуманітарная дапамога? Наогул наша рэальнае жыццё і жыццё, якое паказваюць у мясцовых прарасійскіх навінах, настолькі розныя, што гэта больш падобна да нейкіх асобных планет, чорнай і белай, сапраўднасць і залюстроўе.

У роліку на мясцовым тэлеканале паказваюць, быццам нашы луганскія "байцы" ўсё жыццё толькі і марылі ваяваць. Нават губляючы рукі і ногі, яны вяртаюцца ў строй.

"С утра до вечера убеждают тебя". К чему пропаганда готовит жителей Луганска

Святкаванне "Дня Расіі" ў Луганску / ФАН

Амаль заўсёды ў адказ на свае пытанні мы чуем загадкавую фразу: "Вось дачакаемся верасня".

Гаворка ідзе пра так званы "рэферэндум", які плануе Расія. Усе разумеюць, што ён будзе фармальны, аднак, нягледзячы на гэта, з хваляваннем чакаюць зменаў — у цэнах на нерухомасць, у парадку выплат пенсій і дапамог, ўзроўні жыцця і г. д.

Ні ў кога не ўзнікае думкі, што "рэферэндум" можа мець нейкі іншы вынік ці што ён не адбудзецца.

І менавіта пад "рэферэндум" адкрываюць нейкія дзіцячыя цэнтры, якія маюць вельмі фіктыўны змест, але яркую форму — вельмі пампезнае асвятленне ў СМІ.

У горадзе шмат білбордаў, шмат рэкламы з адным і тым жа пасылам: Расія — гэта добра.

Пра будучы "рэферэндум" людзі гавораць як бы пра між іншым, нібы пра пару года, якая надыходзіць. Як пра нешта, што будзе па-за залежнасцю ад твайго жадання ці настрояў.

Асаблівая старонка новага жыцця — эксгумацыя загінулых у выніку "ўкраінскай агрэсіі" і перапахаванне парэшткаў памерлых.

Няясна, як пасля васьмі гадоў вайны ў парэштках знаходзяць сляды менавіта ўкраінскай агрэсіі, але даюць справаздачу ў СМІ пра гэта рэгулярна. Раскопваюць стыхійныя пахаванні і спрабуюць вызначаць прычыны смерці.

Кожны апазнаны атрымлівае статус ахвяры злачынных дзеянняў Украіны. Тыя ж, чые асобы не вызначаныя, атрымліваюць крыжы з нумарамі на новых могілках.

У адной маёй знаёмай яшчэ ў 2014 годзе знік без вестак муж. Гэта была добрая сям'я, усе планы якой разбурыла вайна. Жонка шукала мужчыну пяць гадоў, не губляючы надзеі.

І толькі праз колькі часу ў брацкай магіле па аналізе ДНК яна змагла знайсці яго парэшткі. Сказаць, што гэтыя пяць гадоў надзеі і пошукі былі катастрофай для жанчыны, — не сказаць нічога.

Адначасова з паўсюднай рэкламай Расіі ствараецца вельмі негатыўны вобраз Украіны. Калі б зло можна было адзначыць на мапе, то, напэўна, згодна з паведамленнямі, якія выдаюцца, гэта была б Украіна.

Усе абстрэлы, гібель людзей, злачынствы, амаральныя ўчынкі і абсурдныя рашэнні прыпісваюць Украіне. Але робяць гэта так пераканаўча і метадычна, што пачынаеш верыць гэтаму, таму што з раніцы і да вечара ў навінах цябе пераконваюць, што ўсе праблемы паходзяць з Украіны.