“Мне хацелася б, каб у нас наладзіўся абмен маладымі людзьмі”
Высветлілася, што спадарыня Мюсо любіць песні з глыбокім сэнсам...
— Якімі
былі Вашыя самыя першыя ўражанні пра нашу краіну? Якія стэрэатыпы наконт
Беларусі склаліся ў Вас да прыезду сюды?
— Пра
нейкія ўражанні казаць пакуль рана. Самае дзівоснае — гэта заснежаны Мінск.
Наконт
стэрэатыпаў. Я не ведаю, стэрэатыпы гэта ці праўда — я чула, што беларусы —
гэта прыемны і гасцінны народ. З другога боку, у мяне была інфармацыя пра тое,
што ў Беларусі не захоўваецца свабода слова, не захоўваецца свабода сходаў. Але
я вельмі спадзяюся, што ў гэтай краіне неўзабаве адбудуцца спрыяльныя змены.
—
Спадарыня Мюсо, а ці атрымлівалі Вы нейкія парады ад свайго папярэдніка спадара
Шмялеўскага?
—
Вядома, мы шмат размаўлялі з маім папярэднікам, гэта мой даўні сябар, і ён даў
мне шмат парадаў. Але я хацела б грунтавацца на сваіх уласных уражаннях, таму
чакаю, калі яны ў мяне складуцца і я змагу я смогу меркаваць сама.
— А што
сказаў Вам Лукашэнка падчас уручэння даверчых грамат?
— Ён
спадзяецца, што Францыя будзе рухальным элементам у развіцці адносінаў між
Беларуссю ў Еўрапейскім Саюзам. А я казала
спадару прэзідэнту, што мы гатовыя ўдзельнічаць у сумленным дыялогу з
Беларуссю, як і іншыя краіны Еўрапейскага Саюзу.
Аднак
дыялог і ўдзел у ім залежыць ад руху беларускай дзяржавы ў дэмакратычным
кірунку, ад захавання дэмакратычных каштоўнасцяў, свабоды СМІ і адсутнасці
палітычных зняволеных.
Мы хацелі
б прасачыць хаця які-небудзь рух гэтай краіны ў бок дэмакратыі, пабачыць з боку
Беларусі хоць нейкія знакі ці нейкія крокі ў гэтым напрамку. Пра тое, што гэтыя
крокі будуць, беларускі бок казаў яшчэ летась падчас візіту еўрапейскай тройкі.
І мы чакаем, калі гэта здарыцца.
— Нават
калі не атрымлівалася супрацоўнічаць у палітычнай сферы, амбасада Францыі ў
Беларусі заўжды вылучалася сваімі культурнымі праектамі. Якія планы ў вас на
гэты конт?
— Мне не
хацелася б спыняцца толькі на тым, каб французскіх артыстаў запрашаць у
Беларусь. Хацелася б, каб у нас наладзіўся абмен маладымі людзьмі, каб у нас
развівалася універсітэцкае супрацоўніцтва.
— А што
з рэчаў Вы захапілі з сабой з Францыі ў Беларусь?
— Я
прывезла кнігі, музычныя дыскі і фатаграфіі. І ўсё!
— Дзякую
за інтэрв'ю. І напрыканцы, некалькі Вашых самых улюбёных дыскаў ці выканаўцаў
для слухачоў Еўрарадыё.
— О! Я
люблю і класічную музыку, і оперу. І мне вельмі шкада, што беларускі оперны
зачынены на рамонт, але я спадзяюся, што ўсё-ткі змагу яго наведаць. Я таксама
люблю грэцкую музыку, бо я доўга жыла ў Грэцыі і вельмі люблю гэтую культуру. Я
люблю гішпанскую і рускую музыку. Я таксама люблю джаз.
Канечне,
я люблю і французскую песню, і не проста песню, а тую, у якой ёсць сэнс, ёсць
тэкст — напрыклад, як у песнях Эдыт Піаф, Шарля Азнавура, Жака Брэля, Шымен Бадзі
(Chimene Badi). Гэта новая, маладая спявачка,
у песнях якой добрыя тэксты. Добра, што ў Францыі ўсё яшчэ ёсць такія песні.
ДАВЕДКА
ЕЎРАРАДЫЁ
Да прызначэння на
гэтую пасаду Мірэй Мюсо працавала ў цэнтральнай адміністрацыі Міністэрства
замежных спраў Францыі. Раней яна была амбасадарам Францыі ў Грузіі, працавала
дарадцам па культуры, навуцы і супрацоўніцтве, дырэктарам Французскага
інстытута ў Афінах, другім дарадцам у сталай камісіі Францыі ў
Паўночнаатлантычнай радзе ў Бруселі, другім сакратаром у амбасадзе Францыі ў
Вене і на іншых пасадах.
Спадарыня Мірэй Мюсо
валодае французскай, расійскай, англійскай, нямецкай, грэцкай мовамі. Яна мае
дыпломы аб вышэйшай адукацыі ў галіне філалогіі, палітычных навук, абароны, а
таксама ўсходніх моў. Акрамя таго, яна з’яўляецца кавалерам нацыянальнага
ордэна “За заслугі” і кавалерам ордэна Ганаровага легіёна.