“З усяго меню беларускія стравы ― толькі морс ды калдуны!”
Мінскі кухар раскрытыкаваў меню тыдня беларускай кухні, якое Мінгарвыканкам даслаў у рэстараны.
У Мінску праходзіць тыдзень беларускай кухні. У мерапрыемстве ўдзельнічае больш за 100 пунктаў грамадскага харчавання.
Мінскі кухар Раман працуе ў адным з такіх рэстаранаў і таксама гатуе беларускія стравы па рэцэптуры, якую даслаў Мінгарвыканкам.
“Здаецца, зрабілі, каб адвязацца, ― Раман не называе месца, у якім працуе. ― Цяпер скарачэнні ідуць у нашай галіне, не хочацца трапіць у шэгагі дармаедаў”.
Раман распавядае, што Мінгарвыканкам прыслаў рэцэптуру і норму прадуктаў на кожную беларускую страву. У меню страў усяго шэсць. Гэта смажаная рыба на масле з бульбай, халодны суп са шчаўя, закуска з курыцы і бекону, калдуны, тварожны дэсерт і морс з журавін.
“Вось глядзіце, рыба, смажаная ў сметанковым масле. Але ў рэцэптуры значыцца рыба… марская. Якая можа быць марская рыба ў Беларусі? Хіба што вылаўленая ў Мінскім моры?” ― абураецца кухар.
Другая страва, якая выклікае здзіўленне, ― гэта суп са шчаўя.
“Я і сам люблю такія стравы, калі гусценька і халодненька. Але калі зрабіць па рэцэптуры, як нам даслаў Мінгарвыканкам, і мы павінны так рабіць, атрымаецца нясмачна! Бо будзе зашмат вады, суп будзе рэдкім. Да таго ж, у суп дадаём не свежае шчаўе, а кансерваванае”, ― кажа повар.
Але найбольш дзіўным пунктам меню беларускай кухні Раман называе закуску з курыцы з беконам і гарошкам.
“Шчыра кажу, гэта не беларуская страва ўвогуле. Гэта хутчэй падобна да стравы брытанскай кухні! Але не беларускай. Якая курыца? Які таматны соус? У нас бульба толькі ў канцы XVIII стагоддзя з’явілася, а памідоры яшчэ пазней. Прычым тут соус, увогуле не ведаю”.
Выказаўся Раман і наконт дэсерту.
“Мінгарвыканкам прапанаваў хвораст з тварагом. Нічога не скажу, страва смачная, мы яе з мёдам падаём. Але тут незадача: калі рабіць па рэцэптуры, і мы гэта робім, ― гэтага дэсерту атрымліваецца вялізная міска! Мы ў вялікіх місках падаём людзям, і гэтага сапраўды вельмі многа! Такое ўражанне, што напісалі з галавы, не прадумаўшы ўвогуле нічога!” ― кажа Раман.
Адзінае, што не выклікала ніякага абурэння, ― гэта морс з журавін ды калдуны з мясам.
Раман прапаноўвае Мінгарвыканкаму наступным разам уключыць у меню сапраўдныя беларускія сялянскія стравы.
“Беларуская кухня вельмі адметная і смачная, у нас шмат простых для прыгатавання страў. Калі трэба было зрабіць мерапрыемства, каб папулярызаваць беларускую кухню, падабралі б іншыя стравы, падумалі, і неабавязкова гэта будуць дранікі! Крупнік ― класіка, ды і каштавалі нямногія, клёцкі, калдуны тыя ж, бабка!” ― пералічвае спецыяліст. І прапануе самім прыгатаваць клёцкі па яго рэцэпце.
Скажу шчыра, рабіла такія клёцкі першы раз, і працэс трохі зацягнуўся. На прыгатаванне пайшло недзе паўтары гадзіны.
Для клёцак спатрэбіліся бульба, соль, цыбуля, мука ды яйка. Таксама самая дробная тарка ды марля. Інгрэдыенты самыя простыя, якія знойдуцца ў любым доме беларусаў.
Натрыце бульбу і палову цыбуліны. Потым гэтую кашу трэба адціснуць праз марлю, каб выцек сок бульбы і засталася толькі мякаць. Сок не выліваем, а трошкі чакаем, пакуль на дне ўтворыцца слой крухмалу. Гэты крухмал таксама дадаём да цеста. Сюды ж кладзем яйка, соль, муку і перамешваем. З гэтага цеста лепім шарыкі ― клёцкі ― і кладзем на прысыпаную мукой дошку. Ідэальна роўнымі рабіць не рэкамендуецца ― яны ўсё адно трохі дэфармуюцца падчас варкі.
У мяне не адразу атрымалася зляпіць шарыкі ― цеста ліпла да рук, у гэтым выпадку варта дадаць трошкі мукі. Але і вельмі шмат мукі дадаваць не трэба — будзе нясмачна.
Вось такія клёцкі ў мяне атрымаліся спачатку
А пасля "дапрацоўкі" атрымаліся як трэба
Клёцкі кідаем у падсолены кіпень і акуратна перамешваем, каб яны не прысталі да дна. А далей усё проста ― варыць, пакуль не ўсплывуць, звычайна гэта не больш за 5 хвілін.
Звараныя клёцкі лепш абсмажыць на сметанковым масле да залацістай скарынкі. Падаём гарачымі і са смятанай.
Пакаштуйце і вы сапраўдныя беларускія клёцкі. Смачна есці!